Klasa D

Alijag · Wysłany: Wto 17:56, 30 Mar 2010 Temat postu: Lekcja 9.

Lekcja 11

Temat: Znaczenie barw w Renesansie

W renesansie wprowadzono sfumato, - modelunek malarski zacierający wyrazistość konturu dzięki łagodnym przejściom światłocieniowym, dający wrażenie oglądania obiektu przez mgłę lub dym. Światło na obrazach jest lekko zamglone.

Barwy w renesansie
BIEL- to kolor czystości i niewinności i szlachetnych zamiarów. Jest barwą radości (oznacza się nią szczęśliwe święta) i mądrości. Dla chrześcijan biel jest kolorem Boga Ojca i kapłanów jako Jego przedstawicieli, a także Apostołów oraz neofitów i nowo ochrzczonych. Oznacza źródło życia, prawdę i zwycięstwo dobra nad złem i śmiercią.

BŁĘKIT to kolor transcendentny. Oznacza niebo, spokój, kontemplację (wymiennie z kolorem złotym). Dla chrześcijan jest to również kolor Matki Bożej. Kolor niebieski był początkowo symbolem wierności, np. rycerze na cześć ukochanej kobiety przywdziewali niebieskie stroje. Z czasem stał się symbolem niewiernych i oszukanych.

ZIELEŃ to kolor wegetacji ziemskiej, życia i roślinności. W Biblii kolor Ogrodu Pańskiego. Jest to barwa nadziei na szczęście, zwycięstwa i kontemplacji, symbolizuje także płodność i nieśmiertelność. Zielony jest także barwą miłości jako bardzo silnego uczucia związanego z zazdrością i zawiścią. Aczkolwiek kiedyś kolor ten symbolizował rodzącą się miłość; tak ubrany mężczyzna dawał damie do zrozumienia, że jest w niej zakochany.

ŻÓŁTY to kolor złota oraz słońca. Oznacza najwyższe wartości i wiedzę. Niegdyś był barwą zamężnych kobiet i matek, miał wzbudzać do nich szacunek. Tak było w Siedmiogrodzie. Mężatki przez rok po ślubie nosiły żółte welony, w nich też były chowane zmarłe zamężne kobiety. Stopniowo barwa ta stała się symbolem zdrady, fałszu, bezwstydu, wrogości. Odcień cytrynowożółty symbolizuje nienawiść i zdradę. Judasz przedstawiany jest w malarstwie w szacie tejże barwy.